Eigenlijk is blootstelling aan trillingen en schokken een veel voorkomende, maar vaak niet onderkende, vorm van fysieke belasting. Er worden twee verschillende soorten trillingen onderscheiden: lichaamstrillingen en hand-armtrillingen.
Lichaamstrillingen zijn trillingen die het lichaam als geheel in trilling brengen. Ze kunnen aandoeningen aan de lage rug en beschadiging van de wervelkolom veroorzaken. Meestal is er sprake van blootstelling aan lichaamstrillingen als trillingen via de voeten of het zitvlak binnenkomen.
Lichaamstrillingen vormen een probleem met name voor werknemers die dagelijks langdurig werken aan machines of op voertuigen die trillingen veroorzaken. Veel apparaten en machines produceren namelijk zulke intensieve trillingen, dat een dagelijkse, kortdurende blootstelling al ernstige risico’s met zich kan meebrengen.
Hand-armtrillingen zijn trillingen die via de handen op het lichaam worden overgedragen. Bij hand-armtrillingen is vooral risico aanwezig op vaat- en zenuwaandoeningen en bot-, gewrichts- en spieraandoeningen.
Blootstelling aan hand-armtrillingen komt vaak voor bij mensen die werken met trillende, maar vooral stotende, werktuigen in combinatie met veel kracht zetten en een ongunstige werkhouding.
Effecten van hand-armtrillingen zijn vaak pas waarneembaar op langere termijn. Een bekend voorbeeld is het zogenoemde ‘witte-vingerssyndroom’: door werken met trillend gereedschap kunnen de bloedvaatjes of kleine zenuwen in de handen beschadigd raken, waardoor de doorbloeding verstoord raakt. Dit leidt dan tot koude handen en pijnklachten. Klimatologische omstandigheden, met name kou, kunnen ook van invloed zijn op klachten. Een voorbeeld hiervan is dat bij hand-armtrillingen vaatkrampen kunnen optreden. Deze vaatkrampen kunnen heftiger zijn of eerder voorkomen omdat door de kou vaten zich ook vernauwen. Het is dus raadzaam bij koude weersomstandigheden de spieren warm te houden.